tel. 18 20 147 33 fax. 18 20 147 33 e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
I. Przemoc w rodzinie to prywatna sprawa, nikt nie powinien się wtrącać. Przemoc, wykorzystywanie, bicie, gwałcenie, okradanie bliskich jest przestępstwem ściganym przez prawo, tak samo groźnym jak przemoc wobec obcych; fakt zawarcia małżeństwa czy mieszkanie pod jednym dachem nie stanowi okoliczności zezwalającej na krzywdzenie innych.
II. Przemoc zdarza się tylko w rodzinach z marginesu społecznego – przemoc domowa występuje we wszystkich grupach społecznych, niezależnie od poziomu wykształcenia, czy sytuacji materialnej.
III. Przemoc ma miejsce wtedy, gdy są widoczne ślady na ciele ofiary – przemoc występuje w różnych formach, są to nie tylko działania pozostawiające siniaki, złamania czy oparzenia, lecz także poniżanie, obelgi, zmuszanie do określonych zachowań, grożenie, zastraszanie.
IV. Jeśli ktoś jest bity, to znaczy że na to zasłużył – nikt nie zasługuje na bicie, krzywdzenie, maltretowanie bez względu na to, co zrobił czy powiedział.
V. Nikt nie powinien interweniować w sprawach rodzinnych – przemoc domowa nie jest „sprawą rodzinną”, lecz przestępstwem ściganym przez prawo.
VI. Ofiary przemocy w rodzinie akceptują przemoc – ofiary zawsze próbują się bronić, ich działania są jednak mało skuteczne.
VII. To był jednorazowy incydent, który się nie powtórzy – przemoc w rodzinie rzadko pojawia się tylko raz; jeżeli nie zostaną podjęte stanowcze działania wobec sprawcy, przemoc się powtarza.
VIII. Gdyby sytuacja była taka okropna, ofiara odeszłaby od sprawcy – przemoc doznawana od bliskiego człowieka jest rzeczą naprawdę straszną, ofiary rzeczywiście cierpią, a to że nie odchodzą, wynika zwykle z ich zależności od sprawcy.
IX. Przyczyną przemocy w rodzinie jest alkohol – picie alkoholu, chociaż towarzyszy przemocy często, jednak bynajmniej nie zawsze.
X. Gwałt w małżeństwie nie istnieje – w rozumieniu prawa gwałtem jest doprowadzenie innej osoby do poddania się czynowi nierządnemu lub do wykonania takiego czynu, stosując przemoc, groźbę bezprawną lub podstęp (art. 197 k.k); i nie ma takiego przepisu, że nie dotyczy to bliskich napastnika.
XI. Osoby stosujące przemoc wobec bliskich są chore psychicznie – nie ma bezpośredniego związku między przemocą a chorobami psychicznymi; przemoc to demonstracja siły i chęć przejęcia całkowitej kontroli i władzy nad drugą osobą.